Naar Cabo de Gata met o.a. tussenstop aan de Ebro-Delta

Fotoalbum ‘Naar Cabo de Gata met o.a. tussenstop aan de Ebro-Delta 8/03 – 13/03/2015’ weergeven

Flamingo’s en groenpootruiters

Nu de verhuis achter de rug is en ongeveer alles zijn plekje heeft gekregen maken wij tijd vrij voor onze voorjaarsreis. Het is weer de bedoeling een natuurgebied in Zuid-Spanje grondig te verkennen en daarna stilaan terug te keren naar het Noorden. Vorig jaar hebben we zes weken genoten van de landschappen, de planten en de vogels in het ‘Doñana National Park’. Dit jaar staat een ander natuurgebied op het programma, nl. het ‘Parque Natural Cabo de Gata – Nijar’. Dit park is iets kleiner dan dat van de Doñana en ligt in het oostelijk deel van de baai van Almería. Uiterst rechts onderaan op de kaart van Spanje. Het bestaat uit heuvels, zandduinen, zoutvlakten en zandstranden. Deze streek heeft de meeste zonuren van Europa. Dat lijkt ons dus een prima plek, om te vertoeven in het prille voorjaar.

Himantoglossum robertianum – reuzenorchis

Wel moeten we hiervoor eerst 2150 km afleggen. We doen dit in 3 etappes. De eerste tot in de buurt van Montpellier; zo’n 1050 km. Hiervoor zijn we om 4 uur ’s nachts vertrokken. Op zondag is er erg weinig verkeer, dus we kunnen vlot doorrijden. Op een honden uitlaatplek aan een tankstation fotografeerden wij onze eerste orchideeën (Himantoglossum robertianum – reuzenorchis).
Ook de tweede etappe verloopt probleemloos en we rijden tot aan de delta van de Ebro. Nog zo’n uitgestrekt en bekend natuurgebied. De bedoeling is om dit gebied binnen enkele weken op onze terugweg grondig te verkennen. Nu blijven we maar kort. Eerst een dagje om te rusten, maar als ze dan zeer mooi weer aankondigen beslissen we wat langer te blijven. Het gebied is vlak, dus ideaal om te fietsen, niet alleen op de uitgestippelde fietsroutes, maar ook op de landbouwwegen.

Ebro-delta; Muscleres del Fangar

De Ebro-delta is gevormd door de afzetting van puin en slib van de Ebro rivier. In tegenstelling tot de meeste andere rivieren in Spanje, die eenmaal bij de kust aangekomen nauwelijks water bevatten, is de Ebro een brede rivier. Stroomopwaarts zijn er dan ook geen stuwmeren die het water opvangen.

Rijstvelden

Onder invloed van de zee en de wind, maar ook door het ingrijpen van de mens heeft de delta zijn huidige vorm gekregen. Het grootste deel is in gebruik voor de landbouw, meer bepaald de rijstteelt. Op dit moment is men begonnen met het voorbereiden van de velden en het onderhouden van de dijken en kanalen. Tussen de percelen zijn er lage dijkjes die het water op de velden moeten houden. De velden moeten eerst geploegd en daarna genivelleerd worden, pas dan kunnen ze onder water gezet worden om de rijst planten. Dat zal volgende maand gebeuren.
Buitendijks, en telkens afgeschermd door een schiereiland van duinen liggen 2 uitgestrekte ondiepe baaien die gebruikt worden voor mossel- en oesterculturen. Er heerst hier heel wat bedrijvigheid. Niet alleen van mensen; ook vogels weten deze ondiepe, aan getijden onderhevige lagunes te appreciëren.

Kleine zilverreiger

Sinds 1983 zijn grote delen beschermd en ingericht als ‘Parque Natural del Delta de l’Ebre’. Het zijn voornamelijk de lagunes en rietkragen, de stranden en de salinas of zoutpannen die deel uitmaken van het natuurpark. Dus voornamelijk biotopen waar veel vogels voorkomen. Er zijn flink wat kijkhutten en kijkschermen opgesteld, en met de fiets kunnen we zo van de ene naar de andere rijden.
De Ebro-delta is een uitzonderlijk paradijs voor vogelaars. De attracties zijn ontegensprekelijk de vele honderden flamingo’s, de talrijke groepjes zwarte ibissen en de vele purperkoeten (we zagen er op een bepaald moment een groep van wel 25). Daarnaast zie je er ook vele soorten die voor ons erg gewoon zijn. Wij noteerden o.a. nog het volgende in ons dagboek: reuzenstern, witwangstern, grote stern, waterral, ralreiger, blauwborst, zeer veel wijfjes bruine kiekendief, zwarte ruiter, veel ijsvogels, witgatjes en bosruiters.

Mossel- en oesterculturen

Ondertussen zijn we aangekomen in het ‘Parque Natural Cabo de Gata – Nijar’. Helaas kloppen de toeristische brochures, wat het weer betreft helemaal niet. Al meer dan een week is het té koud, té bewolkt, té winderig en té nat. Wat wel klopt is dat hier erg mooi en zeer rustig is. In tegenstelling tot de nabije omgeving van Almería staan hier weinig plastieken serres. Onze camping ligt op de rand van het natuurpark. Via een mooi pad lopen wij zo’n kwartiertje tot aan het strand en de zee.
Aan de ene kant van de camping zijn nog wat serres, maar aan de andere kant begint het natuurpark en liggen er de oude salinas, de steppe, de duinen en de zee. Verderop liggen dan de heuvels van de kaap, met op het uiterste punt de vuurtoren. Speciaal is hier dat ook de kustwateren tot het natuurpark behoren en zo een beschermd maritiem reservaat vormen.
Ook hier heeft men zijn best gedaan om een aantal wandelingen uit te stippelen. Het is de bedoeling om die de volgende weken te doen, maar nu eerst wachten op beter weer.

Fotoalbum ‘Naar Cabo de Gata met o.a. tussenstop aan de Ebro-Delta 8/03 – 13/03/2015’ weergeven